วัสดุสังเคราะห์

เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากการสร้างสรรค์ของมนุษย์ โดยนำวัสดุที่ได้จากธรรมชาติบางชนิดมาผ่านขั้นตอนการแปรรูป เปลี่ยนแปลง ปรับแต่งให้มีคุณสมบัติที่ดีมากขึ้น สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้อย่างหลากหลาย สะดวกต่อการนำไปใช้และเก็บรักษาให้มีการคงสภาพได้นาน เช่น กระดาษชนิดต่าง ๆผ้าฝ้าย ผ้าใยสังเคราะห์ ผ้าลูกไม้ พลาสติก ลูกปัด กระดุม ยางยืด ไหมพรม ริบบิ้น

1. กระดาษชนิดต่าง ๆ

2. ผ้าลูกไม้

3. ลูกปัด

4. ไหมพรม

วัสดุเหลือใช้

 เป็นวัสดุ สิ่งของต่าง ๆ ที่เหลือจากการใช้งาน หรือสิ่งของที่ไม่ใช้แล้วซึ่งอาจเป็นทั้งวัสดุธรรมชาติ หรือวัสดุสังเคราะห์ เช่น เศษกระดาษต่าง ๆ ขวดน้ำ แก้วน้ำ ช้อน ส้อม พลาสติกที่ใช้แล้ว เศษผ้าหรือเสื้อผ้าที่ไม่ใช้งานแล้ว เศษไม้
ขี้เลื่อย

วัสดุท้องถิ่น

เป็นวัสดุที่มีอยู่ในท้องถิ่นนั้น ๆ ซึ่งมีจำนวนมาก หาง่าย รู้จักกันเป็นอย่างดีในท้องถิ่น สิ่งที่จัดว่าเป็นวัสดุท้องถิ่นไม่จำเป็นต้องมาจากธรรมชาติเพียงอย่างเดียว แต่ยังรวมถึงวัสดุสังเคราะห์ได้ด้วย นอกจากนั้นสิ่งที่เป็นวัสดุเหลือใช้

สามารถนำมาจัดประเภทให้เป็นวัสดุท้องถิ่นได้อีกด้วย ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสถานที่นั้นอยู่ในพื้นที่ลักษณะใด จึงจะสามารถจัดรวมวัสดุต่าง ๆ เหล่านั้นมาเข้าประเภทได้ โดยยึดจากสภาพแวดล้อมของสถานที่เป็นสำคัญ

  สิ่งที่สำคัญในการพิจารณาวัสดุท้องถิ่น คือ วัสดุนั้นต้องมีจำนวนมากในพื้นที่ เป็นที่รู้จัดของบุคคลทั่วไป หรือเป็นเอกลักษณ์ประจำท้องถิ่น เช่น กรุงเทพฯวัสดุท้องถิ่น คือ วัสดุสังเคราะห์และวัสดุเหลือใช้ เช่น ขวดนํ้าพลาสติก
แก้วนํ้าพลาสติก กระดาษที่ใช้แล้ว

การประดิษฐ์ของใช้จากวัสดุในท้องถิ่น

ของใช้ เป็นงานประดิษฐ์ที่เน้นประโยชน์ใช้สอยเป็นสำคัญ ดังนั้น ในการออกแบบจึงต้องรู้จักประยุกต์ ดัดแปลงวัสดุในท้องถิ่นที่มีอยู่มาก หาได้ง่ายและราคาถูก มาประดิษฐ์เป็นผลิตภัณฑ์ที่ใช้งานได้จริง แข็งแรง ทนทาน และมีความแปลกใหม่น่าสนใจ ดังตัวอย่าง

• กะลามะพร้าว นำมาประดิษฐ์เป็น โคมไฟจากกะลามะพร้าว

• ผักตบชวา นำมาประดิษฐ์เป็น กระเป๋าและตะกร้าสานจากผักตบชวา

• ผ้าทอพื้นเมือง นำมาประดิษฐ์เป็น กระเป๋าจากผ้าทอพื้นเมือง