เนื้อหาของคอร์ส
หน่วยที่ 10 เรื่องความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับการละคร
ละครเป็นศิลปะการแสดงที่จำเป็นต้องอาศัยความรู้พื้นฐานในเรื่องของการสร้างสรรค์การแสดง องค์ประกอบของการแสดง รวมทั้งการบูรณาการร่วมกับสาระการเรียนรู้อื่นๆ
0/5
หน่วยที่ 11 เรื่องการแสดงละคร
การแสดงละคร เป็นการนำจินตนาการและสิ่งแวดล้อมที่อยู่รอบตัวมาเสนอเป็นเรื่องราวให้มีความต่อเนื่อง ซึ่งต้องมีการบูรณาการกับศิลปะแขนงอื่นๆ จึงจะสามารถวิเคราะห์การแสดงได้
0/3
นาฏศิลป์ ศ22102 ม.2 ภาคเรียนที่ 2
เกี่ยวกับบทเรียน

รูปแบบของการแสดง เป็นการวิเคราะห์รูปแบบการแสดงว่าเป็นแบบมาตรฐานหรือแบบพื้นบ้าน ซึ่งการแสดงจะมีหลายรูปแบบ ได้แก่ ระบำ รำ ฟ้อน โขน และละคร

ความเป็นเอกภาพ การแสดงในชุดหนึ่งๆ ผู้แสดงจะต้องมีความเป็นอันหนึ่ง-อันเดียวกัน เช่น ผู้แสดงละครรำทุกคนต้องมีลีลาในการร่ายรำให้ถูกต้องและสอดคล้องกับละครแต่ละประเภท เป็นต้น ความเป็นเอกภาพ หมายความว่า การแสดงแต่ละชุดต้องมีลีลา ท่ารำเหมือนกัน เช่น

๑.ระบำกวาง ผู้แสดงต้องเลียนแบบลีลาท่าทางของกวาง

๒.ระบำม้า ผู้แสดงต้องเลียนแบบลีลาท่าทางของม้า

๓.การแสดงละครรำ ผู้แสดงทุกคนต้องมีลีลาท่ารำเหมือนกันตามแบบจารีตของละครแต่ละชนิด เช่น ละครชาตรี ละครนอก ละครใน ละครดึกดำบรรพ์ เป็นต้น

การร่ายรำและองค์ประกอบอื่นๆ ได้แก่ ความถูกต้องตามแบบแผนของท่ารำ แม่ท่า ลีลาท่าเชื่อม ความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ในการประดิษฐ์ท่ารำ ความสามารถในการรำ ลักษณะพิเศษในท่วงท่าลีลา และเทคนิคเฉพาะตัวของผู้รำ เช่น การวิเคราะห์ละครใน เรื่อง “อุณรุท”

      โครงเรื่อง หมายถึง โครงสร้างของละครทั้งเรื่อง การวิจารณ์โครงเรื่อง มีดังนี้

  • เหตุการณ์ต่างๆ ในละครชัดเจนหรือไม่
  • สิ่งใดที่ทำให้เรื่องมีความน่าสนใจมากที่สุด เช่น โครงเรื่อง ตัวละคร เป็นต้น
  • การจบเรื่องเหมาะสมหรือไม่

       แนวความคิดที่เป็นแก่นของเรื่อง มีข้อที่ควรพิจารณาเพื่อใช้ในการวิจารณ์ ดังนี้

  • ดูแล้วได้ประสบการณ์ แนวคิด ปรัชญาใดบ้าง มีโอกาสเกิดขึ้นในชีวิตจริงได้หรือไม่
  • บทเจรจาของตัวละคร มีคติ คำคมที่น่าจดจำบ้างหรือไม่
  • เนื้อเรื่อง ฉาก ตัวละครมีความสอดคล้องเหมาะสมกันหรือไม่

ตัวละคร วิเคราะห์ด้านบทบาทของตัวละครและการสร้างตัวละคร โดยการวิจารณ์ตัวละครมีข้อที่ควรพิจารณา ดังนี้

  • การสร้างบุคลิกลักษณะของตัวละคร มีชีวิต จิตใจคล้ายมนุษย์จริงหรือไม่ (ละครประเภทสมจริง ตัวละครจะมีบุคลิกลักษณะที่เหมือนมนุษย์ปกติ)
  • ตัวละครสามารถดึงดูดให้ผู้ชมมีอารมณ์คล้อยตามได้มากน้อยเพียงใด
  • ตัวละครแสดงได้สมบทบาทเพียงใด ตีบทแตกหรือไม่

ทัศนองค์ประกอบต่างๆ จะต้องสอดคล้องกับตัวละคร ช่วยสร้างบรรยากาศได้อย่างเหมาะสม สร้างอารมณ์ที่สอดคล้อง เช่น ฉาก เครื่องแต่งกาย แสง สี เป็นต้น ข้อที่ควรนำมาพิจารณาเพื่อใช้ในการวิจารณ์ มีดังนี้

  • ทัศนองค์ประกอบต่างๆ นั้น ล้วนสอดคล้องกับตัวละคร ดังนั้น จึงต้องพิจารณาดูว่าทัศนองค์ประกอบต่างๆ ช่วยสร้างอารมณ์ และสร้างบรรยากาศได้สมเหตุสมผลหรือไม่
  • ฉาก อุปกรณ์ประกอบฉาก ช่วยสร้างบรรยากาศให้ละครดูสมจริงได้หรือไม่
  • เครื่องแต่งกาย ฉาก และอุปกรณ์ประกอบฉาก ถูกต้องตามขนบธรรมเนียม ประเพณี ยุคสมัยตามเนื้อเรื่องหรือไม่