ประวัติกีฬาวอลเลย์บอล
กีฬาวอลเลย์บอลเริ่มขึ้นใน ค.ศ. 1895 โดย นายวิลเลียม จี. มอร์แกน (Wilitam G. Morgan) ซึ่งเป็น
ผู้อำนวยการด้านพลศึกษาแห่งสมาคมวายเอ็มซีเอ (YMCA-Young Men’s Christian Association) เมืองโฮลโยด
(Holyoke) มลรัฐแมสซาชูเซตส์ ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้กำเนิดขึ้นเพียง 1 ปีก่อนการแข่งชันกีฬาโอลิมปิก
สมัยใหม่ ครั้งที่ 1 ณ กรุงเอเธนส์ โดยเขาได้พยายามคิดและดัดแปลงกิจกรรมต่าง ๆ เพื่อใช้เป็นกิจกรรม
นันทนาการผ่อนคลายความตึงเครียดให้เหมาะสมกับฤดูกาล ขณะที่เขาดูการแข่งขันเทนนิส ได้เกิดแนวความคิด
ขึ้นว่า กีฬาเทนนิสเป็นกีฬาที่ต้องใช้อุปกรณ์ เช่น แร็กเกต ลูกบอล ตาข่าย และอุปกรณ์อื่น ๆ อีกมาก
จึงมีแนวความคิดที่จะใช้ตาข่าย โดยยกระดับตาข่ายขึ้นสูง 6 ฟุต 6 นิ้ว จากพื้น ซึ่งเป็นระดับสูงกว่าความสูง
เฉลี่ยของผู้ชาย และได้ใช้ลูกบอล โดยใช้ยางในของลูกบาสเกตบอล แต่ปรากฏว่ายางในลูกบาสเกตบอล
เบาและช้าเกินไป จึงได้ใช้ยางนอกลูกบาสเกตบอล ซึ่งก็ปราฎว่าใหญ่และหนักเกินไป ในที่สุดจึงได้ตัดสินใจ
ขอให้บริษัท เอ.จี. สปอลดิงแอนด์บราเธอร์ (A.G. Spalding and Brother) เป็นผู้ผลิตลูกบอลที่มีหนังหุ้ม มีเส้น
รอบวงขนาด 25 – 27 นิ้ว และหนัก 9 – 12 ปอนด์
ในต้นปี 1896 ได้มีการประชุมสัมมนาผู้นำทางพลศึกษาที่วิทยาลัยสปริงฟิลด์ (Springield College)
และในครั้งนั้น ตร. ลูเธอร์ แฮลซีย์ กูลิก (Or. Luther Halsey Gulick) ผู้อำนวยการโรงเรียนฝึกพลศึกษาอาชีพ
และกรรมการบริหารด้านพลศึกษาของสมาคมวายเอ็มซีเอ ได้เชิญให้ นายวิลเลียม จึ. มอร์แกน นำเกมนี้
มาสาธิตให้ผู้เข้าสัมมนาชม โดยใช้ผู้เล่นสองฝ่าย ฝ่ายละ 5 คน นายมอร์แกน ได้อธิบายว่าเกมใหม่ชนิดนี้ เรียกว่า มินโตเนต (Mintonetle) ได้คิดขึ้นมาเพื่อใช้การเล่น
บอลในโรงยิ้มเนเซียม แต่อาจจะใช้สำหรับกลางแจ้งก็ได้ซึ่งผู้เล่นสามารถเล่นลูกบอลโดยไม่มี
เหนือความสูงของตาข่าย จากดัานหนึ่งไปยังอีกด้านหนึ่ง การเล่นเป็นการผสมผสานการเล่นระหว่างเกม 2 ประเภท
คือ เทนนิส และแฮนด์บอล จากได้ชมการสาธิตและได้ฟังกรบรรยายของนายมอร์แกนแล้ว ศาสตราจารย์ อัลเฟรด ที่.
(Ahred T. Halstead) เห็นว่าจุดสำคัญของการเล่นอยู่ที่การตีลูกบอลหรือลักษณะของวอลเลย์ จึงได้เสนอแนะ
ให้เปลี่ยนชื่อเป็นวอลเลย์ บอล (Volley Ball)
ค.ศ. 189 สมาคมวายเอ็มซีเอ ร่างกติกาวอลเลย์บอลขึ้นใช้เป็นทางการ
ค.ศ. 1900 เผยแพร่กีฬาวอลเลย์บอลสู่ประเทศแคนาดา และอินเดีย
ค.ศ. 1905 เผยแพร่กีฬาวอลเลย์บอลสู่ประเทศคิวบา
ค.ศ. 1909 เผยแพร่กีฬาวอลเลย์บอลสู่ประเทศเปอร์โตริโก
ค.ศ. 1910 เผยแพร่กีฬาวอลเลย์บอลสู่ประเทศฟิลิปปินส์
ค.ศ. 1912 เผยแพร่กีฬาวอลเลย์บอลสู่ประเทศอุรุกวัย
ค.ศ. 1913 เผยแพร่กีฬาวอลเลย์บอลสู่ประเทศจีน
จัดการแข่งขันวอลเลย์บอลในกีฬา Far East Games ในประเทศฟิลิปปินส์ โดย นายเอลวูด เอส. บราวน์
(Elwood S. Brown) ใช้ระบบ 16 คน
ค.ศ. 1916 ปรับปรุงกติกาวอลเลย์บอลใหม่โดยสมาคมวายเอ็มชีเอ และสมาคมส่งเสริมกีฬาแห่งชาติ
ของสหรัฐอเมริกา (NCAA-The National Collegiate Athletic Association)
ค.ศ. 1917 เผยแพร่สู่ประเทศญี่ปุ่น
ค.ศ. 1922 แข่งชัน National YMCA Volleyball Championship ครั้งแรกที่พิตสเบิร์ก สหรัฐอเมริกา
ค.ศ. 1924 ญี่ปุ่นได้พัฒนาการเล่นมาเป็นระบบ 12 คน
ค.ศ. 1928 สหรัฐอเมริกาจัดตั้งสมาคมวอลเลย์บอล (USVBA The United States Valleyball Association)
ย คร. จอร์ซ เจ. ฟิชเชอร์ (Dr. George J. Fisher)ถืเป็นบิดาวอลเลย์บอลสากล ได้จัดการแข่ง
Open Championship ครั้งแรกขึ้น
ค.ศ. 1936 เคลื่อนไหวจัดตั้งสมาคมวอลเลย์บอลนานาชาติ โดยตัวเทน 22 ประเทศ ครั้งที่แข่งชัน
กีฬโอลิมปีกที่กรุงเบอร์ลิน ประเทศเยอรมนี
จัดตั้งสพพันธ์วอลเลย์บอลนานาชาติ (VBF-Intemational Volleyball Federation) ตั้งอยู่ที่ ค.ศ. 1947
กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส
ค.ศ. 199 แข่งขันชิงแชมป์โลกที่กรุงปราก ประเทศเชโกสโลวะเกีย
ค.ศ. 1952 คณะกรรมการบริหารสมาคมวอลเลย์บอลแห่งประเทศสหรัฐอเมริกาได้เสนอให้ใช้ซื่อเป็น คำเดียวคือ Volleyball และมีกติกาที่น่าสนใจ คือ
1. เกม (Game) เกมประกอบด้วย 9 รอบการแข่งขัน (inning)
2. รอบแข่งขัน (Inning) คือ ผู้เล่นแต่ละทีมได้เสิร์ฟครบทุกคน
3. สนาม กว้าง 25 ฟุต ยาว 50 ฟุต
ตาข่าย กว้าง 2 ฟุต ยาว 27 ฟุต ความสูงของตาข่าย 6 ฟุต 6 นิ้ว โดยวัดจากพื้น
ลูกบอล มียางในหุ้มด้วยหนังหรือผ้าใม่ วัดโดยรอบไม่น้อยกว่า 25 นิ้ว และไม่เกิน 27 นิ้ว มี น้ำหนักไม่น้อยกว่า 9 ปอนด์ และไม่เกิน 12 ปอนด์